​

​

​

Hey Reader,

​

Dat zinnetje "Zo is het nu eenmaal" hoor ik soms ook van mensen in mijn omgeving. Het is een zinnetje waar ik boos van word. Vaak wordt er dan bij gezegd dat je (ik) ook niet alles in vraag moet stellen. Dat sommige dingen gewoon zo zijn. Ik vind dat dikke onzin. Het enige dat gewoon zo is, dat is de natuur. Maar alles wat menselijk is, heeft ooit iemand bedacht en het is niet omdat het nu als normaal beschouwd wordt, dat je daar niet van mag afwijken. Als het ooit bedacht is, kan er ook iets anders bedacht worden. Daar mag je dan op z'n minst toch over nadenken, vind ik.

Pas op, ik snap dat het gemakkelijker is om gewoon te doen wat je altijd al deed, wat iedereen altijd al deed. Gemakkelijker dan na te denken over het waarom. Verandering is eng, "zo is het nu eenmaal" is comfortabel.

Maar wat als iets niet (meer) lijkt te werken voor jou? Wat als je liever iets anders wilt? Wat als het niet (meer) fijn voelt? Loont het dan niet om even halt te houden en te vragen waarom je doet wat je doet? Waarom je vast houdt in plaats van los laat? En daarop verder te gaan dan op "omdat het nu eenmaal zo is". Trek het open. Zoek naar mogelijkheden en oplossingen. Je gaat zien dat er vaak meer kan dan je denkt.

En nu ik dit schrijf, bedenk ik me dat je dat zelfs vroeger kan doen, niet pas als het niet meer werkt. Dus als je vandaag een gaatje hebt, stel jezelf dan eens de vraag of het allemaal wel gewoon zo is omdat het gewoon zo is. Filosofische zondag? Iemand? 🙈 Oh en weet dat je me altijd kan mailen met ideeën en inzichten he.

#dekleinedingen

Geen filmpje, maar wel heel wat kleine dingen waar ik van genoot:

• de zon, heerlijk!
• de kerstige sfeer met de lichtjes
• de snoetjes van mijn kinderen
• een lunch gemaakt door de dochter
• zelfgemaakte pepernoten
• vele spelletjes die we samen spelen
• wandelingen in het bos
• een toffe huisonderwijsflow
• inspirerende boeken en filmpjes
• ...

Samen leren en leven

Ik heb het onlangs nog gezegd in de blog die ik schreef over de meeste gestelde vragen over huisonderwijs, maar nee, het is echt niet altijd druk of zwaar of moeilijk of zo. Op een bepaalde manier is het zelfs veel rustiger.

🧺 Mandje op de trap

Ik weet eigenlijk niet of ik deze al deelde, maar zet het hier toch nog eens: zet een mandje op de trap. In dit mandje steek je alle spulletjes die beneden liggen maar naar boven moeten. Op het einde van de dag gaat ons mandje mee naar boven om die spullen op hun plaats te leggen. Het mandje blijft boven staan zodat ik er ook spullen in kan steken die terug naar beneden moeten.

Een handigheidje om niet vijf keer heen en weer te moeten en toch alles wat op z'n plaats te houden.

🥕 Restje "stoemp"?

Wij eten als lunch vaak het overschotje van het avondeten van de dag voordien. Meestal vind ik dat niet erg, maar spinazie- of wortelstoemp vind ik nu ook weer niet zo lekker dat ik het de dag erna nog met veel plezier op eet. Het gebeurt weleens dat we dat restje dan toch moeten weggooien en dat vind ik dan weer jammer.

Tot de dochter deze week graag dit recept wou maken. We lieten de spinazie en aardappelen achterwege en gebruikten de puree die we al hadden. We wogen dat af en berekenden dan op basis daarvan hoeveel eierdooiers en boter we nodig hadden. En 't was lekker.

​

🚶Ga je nog mee wandelen en naar binnen keren?

Op 22 december ga ik met een groepje vrouwen wandelen in het Prinsenpark. We gaan niet alleen wandelen, maar uiteraard maken we ook gebruik van de natuur om inzichten te krijgen die gehoord en gezien willen worden. Het jaarfeest is Yule, wat staat voor de hoop, de terugkeer van licht. Dat zal zowat het thema zijn, maar ik bezie dat heel ruim.

Dus zin om in deze drukke eindejaarsperiode nog een beetje tijd met jezelf en een paar andere vrouwen door te brengen? Ik nodig je met veel plezier uit tijdens de jaarfeestwandeling.

​

Op mijn blog had ik het deze week over het inzicht hoe iets afnemen eigenlijk ook straffen is.

Wil je graag iets kwijt over dit onderwerp? Over iets anders uit deze nieuwsbrief? Of gewoon even babbelen? Dat kan door op beantwoorden te klikken, door hier iets achter te laten of door me een berichtje te sturen via Signal.

​

Ik ben Stephanie. Er zijn veel woorden die me zouden kunnen omschrijven en veel dingen die ik interessant vind. Hier alvast een poging in willekeurige volgorde: vrouw, mama, lief, vriendin, dochter, zus, huisonderwijzer, 6/2 emotionele manifestor, leergierig, spiritueel, ex-leerkracht, hooggevoelig, liefhebber van natuur, simpel leven ...

Een atypische ondernemer ben ik ook. Atypisch omdat ik vooral mijn goesting wil doen en niet constant van de daken wil staan roepen wat ik in mijn aanbod heb. Mijn missie is om je (terug) te verbinden met jezelf, je kind(eren), anderen en de natuur. Dat doe ik door met je de natuur in te trekken, ouder-kindyoga te geven en als huisonderwijscoach.

Wat in deze nieuwsbrief verschijnt is mijn eigen, pure mening. Ik verwijs regelmatig naar een product via een partnerlink. Die zorgt ervoor dat ik een kleine commissie krijg als je iets koopt. En mocht je een grote fan zijn van mijn nieuwsbrieven en je me daarvoor graag een "fooi" wil geven dan kan dat hier.

Stuur deze nieuwsbrief gerust door naar iemand die er ook iets aan kan hebben. En mocht jij zo iemand zijn en je wilt de Brieven voor een mooie [kinder]tijd zelf ontvangen, laat dan hier je e-mailadres achter.

Wil je de nieuwsbrief niet meer ontvangen, schrijf je dan hier uit.