​

​

​

Hey Reader,

​

Onlangs keek ik een filmpje op YouTube. Zoals altijd werd dat voorafgegaan door reclame. Ik let daar nooit zo op want vind dat niet interessant, maar plots werd mijn aandacht toch getrokken. In het betreffende reclamefilmpje over een bekend pijn- en koortswerend middel zag ik hoe een kind op het einde van het filmpje hevig op een gitaar aan het spelen was, alsof er niks aan de hand was. Zoals ik al zei, let ik niet goed op bij de filmpjes en zag ik het begin dus niet bewust. Mijn idee, maar ik weet dus niet of dat klopt, is dat het filmpje begon met datzelfde kind maar dan ziek waarna het zogezegd dat middel kreeg en weer springleven was. Dat idee deed me even stomverbaasd naar mijn computerscherm kijken. En toen voelde ik me geïrriteerd raken.

Waarom? Het is goed dat zulke middelen bestaan. Soms bewijzen ze hun nut. Ik wil het hier ook niet hebben over het al dan niet toedienen van zo'n middel, daar doet iedereen mee wat hij/zij wil. Maar de achterliggende boodschap vind ik zo erg dat ik niet anders kan dan erover schrijven. Want blijkbaar moet je, zelfs als je ziek bent, je toch nog springlevend kunnen gedragen. Blijkbaar is zelfs dan rust nog altijd niet oké.

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik vind overdag in de zetel gaan zitten lastig. Ik doe het, maar heel bewust en vooral als signaal naar mijn kinderen. En als er plots volk over de vloer komt, moet ik me nog bewuster worden van mijn gedachten want anders is de kans groot dat ik onmiddellijk recht schiet of me begin te verantwoorden. Wat totaal niet nodig is.

Het is zoals Tricia zegt: we moeten rust niet verdienen. Als je wacht tot het echt nodig is, is het soms al te laat. Als je toch doorgaat ook al is het nodig (als je ziek bent bv.) dan negeer je de signalen van je lichaam. En ik weet dat dat gemakkelijker gezegd is dan gedaan. Dat je niet zomaar thuis kan blijven van je werk, dat er mensen op je rekenen, dat je nu eenmaal geld moet verdienen. Ik trap daar ook nog in onder het mom van "ik kan die ander niet in de steek laten". Maar daardoor laat ik wel mezelf in de steek. Want wat mijn lichaam op zo'n moment vraagt, is om in de zetel te gaan hangen en rustig aan te doen.

Wat ik tijdens het schrijven nu ook besef, is dat ik niet zwak wil overkomen. Ergens in mij leeft het idee dat je pas écht ziek bent als je koorts hebt of zo ziek bent dat je amper kan bewegen. Ik kan me van allebei niet herinneren wanneer dat de laatste keer was en ben er redelijk zeker van dat dat in mijn kindertijd was. Conclusie: voor mijn brein ben ik nooit ziek genoeg om te rusten. Belachelijke overtuiging maar wel een hardnekkige.

En daarom deze oproep aan mezelf en aan jou: gun jezelf die rust. Geef jezelf toestemming om te rusten, als je het nodig hebt en vooral ook als je het niet nodig hebt. Misschien komt er dan ooit nog een moment dat rust niet als zwak of onnodig gezien wordt.

#dekleinedingen

​

Waar ik de afgelopen tijd blij van werd:

• nog steeds de zon
• onze tuinkamer waar we lekker warm en beschut kunnen zitten in de ochtend en ik yoga doe terwijl we het gevoel hebben buiten te zitten
• gesprekjes met vriendinnen
• zaadjes die ontkiemen in de moestuin
• wandeldagen met de meisjes
• huisonderwijsprojectjes met de meisjes
• bezoekje aan een kinderboerderij met schattige babycavia's
• 's morgens thee drinken op het strand
• lekkere lunch
• een knipogend stukje hout (zie foto)
• ...

🧊 Diepvriesoverzicht

Een paar maanden geleden maakte ik een diepvriesoverzicht in Notion. In een nette tabel zette ik alles wat erin zat, met erbij wat voor soort het was om gemakkelijk te kunnen zoeken, wanneer het erin ging en wanneer het er best weer terug uit komt. De bedoeling was om de tabel verder aan te vullen en de dingen die eruit gingen af te vinken. Je kan het al raden: het werkte even en toen vergaten we het telkens en klopte het niet meer.

Het probleem was, voor mij althans, dat ik er telkens mijn gsm voor moest pakken en dat wou ik niet. Dus bedacht ik iets anders. Aan de binnenkant van één van onze keukenkastjes heb ik nu papier gekleefd. Eén per type van diepvriesproducten zoals groenten, gerechten, brood, soep ... We schrijven nu weer lekker ouderwets wat erin gaat en wat eruit gaat wordt doorstreept.

Dit werkt veel beter omdat die kast meerdere keren per dag open gaat (het is de brood- en koekenkast) en we de papieren dan zien hangen.

Oh en waarom we zo'n overzicht hebben? Er zit soms zoveel in dat we anders geen idee hebben wat erin zit én we moeten ook niet telkens naar de diepvries in de kelder lopen om te zien wat er nog is.

🎧 Podcast Landleven aan tafel​

Een podcast die ik recent ontdekte, maar echt helemaal op mijn lijf geschreven is. Wat ik tot nu toe luisterde, zou zo uit mijn mond kunnen komen. Heerlijk herkenbaar dus voor mij.

Laat je trouwens niet misleiden door de titel want ja, het gaat over "het landleven" maar niet alleen maar daarover. Het zijn twee Nederlandse dames dus je moet wel tegen de Hollandse openheid kunnen.

🍪 Recept voor heerlijke haverkoekjes

Geen zielsbrief van mij zonder recept lijkt het tegenwoordig wel. 🙈

Een tijdje terug kochten we haverkoekjes. Lekker, maar ik vroeg me direct af of ik zoiets ongeveer ook niet kon maken. En dus ging ik op zoek naar een recept dat ik dan weer aanpaste om het meer "mij" te maken of zo. Het resultaat is het volgende recept:

1. Meng 160g bloem, 2g bakpoeder, 2g cacaopoeder en een snufje zout met elkaar.
2. Smelt 100g boter in een steelpannetje. Haal de pan van het vuur en roer er 60g rietsuiker doorheen.
3. Voeg het bloem- en botermengsel samen en roer tot er een deeg ontstaat.
4. Kneed er 60g havermout, stukjes pure chocolade (naar smaak) en 2 el (plantaardige) melk doorheen.
5. Vorm van het deeg kleine balletjes die je wat platdrukt op een met bakpapier beklede bakplaat.
6. Bak ze op 180°C in ongeveer 12 minuten gaar.
7. Haal uit de oven, laat ze afkoelen en smullen maar.

🤝 Offline aanbod

Ik voel meer en meer dat ik anderen graag in het echt wil ontmoeten. Dat ik hen graag wil laten ervaren hoe het is om te vertragen, om in de natuur te zijn. In een vorige nieuwsbrief vertelde ik al over de jaarfeestwandeling voor kinderen vanaf 8 jaar met een begeleider. Een volgende wandeling gaat door op 22 juni in de namiddag. Het is een combinatie tussen wandelen, bosbaden en (kinder)coaching. Mocht je er graag meer over weten dan verwijs ik je graag door naar mijn website.

Ook voor kinderen vanaf 3 jaar wil ik graag iets organiseren. Dat zal ook een wandeling zijn die vier keer per jaar doorgaat: bij elke seizoenswissel. Bedoeling is om samen in de natuur te zijn en te vertragen door onze zintuigen goed aan het werk te zetten. Afsluiten is altijd creatief en met thee. De eerste keer zal dit doorgaan op woensdag 25 juni. De bedoeling is dat het de keren erna in het weekend is, maar voor nu kwam dit beter uit. Ook hier verwijs ik je graag door naar mijn website.

En dan als laatste organiseer ik een inspiratiecirkel, enkel voor de mama's. 😉 Ik vind het moeilijk om te omschrijven wat het zal zijn, maar denk aan een combinatie van Instagram, Pinterest, een vrouwencirkel en coaching. Duidelijk? Haha. Ik wil tijdens die inspiratiecirkel graag vertellen over mijn traject en mijn leven (afgestemd op interesses van de deelnemers) en dat in combinatie met delen over jouw ervaringen en verlangens plus aanvullend bekijken hoe je op dit moment in je leven anders, trager kan gaan leven. Het is voor iedereen die interesse heeft in huisonderwijs, trager leven, homesteading, meer in de natuur zijn en met de natuur leven ... En ook hier kan je alles terugvinden op mijn website.

Op mijn blog had ik het de afgelopen weken over hoe we afscheid namen van het keukentje, welke fijne oefening we deden tijdens de les ouder-kindyoga en wat homesteading eigenlijk is.

Wil je graag iets kwijt over dit onderwerp? Over iets anders uit deze nieuwsbrief? Of gewoon even babbelen? Dat kan door op beantwoorden te klikken, door hier iets achter te laten of door me een berichtje te sturen via Signal.

​

Ik ben Stephanie. Er zijn veel woorden die me zouden kunnen omschrijven en veel dingen die ik interessant vind. Hier alvast een poging in willekeurige volgorde: vrouw, mama, lief, vriendin, dochter, zus, huisonderwijzer, 6/2 emotionele manifestor, leergierig, spiritueel, ex-leerkracht, hooggevoelig, liefhebber van natuur, simpel leven ...

Een atypische ondernemer ben ik ook. Atypisch omdat ik vooral mijn goesting wil doen en niet constant van de daken wil staan roepen wat ik in mijn aanbod heb. Mijn missie is om je (terug) te verbinden met jezelf, je kind(eren), anderen en de natuur. Dat doe ik door met je de natuur in te trekken, ouder-kindyoga te geven en als huisonderwijscoach.

Wat in deze nieuwsbrief verschijnt is mijn eigen, pure mening. Ik verwijs regelmatig naar een product via een partnerlink. Die zorgt ervoor dat ik een kleine commissie krijg als je iets koopt. En mocht je een grote fan zijn van mijn nieuwsbrieven en je me daarvoor graag een "fooi" wil geven dan kan dat hier.

Stuur deze nieuwsbrief gerust door naar iemand die er ook iets aan kan hebben. En mocht jij zo iemand zijn en je wilt de Brieven voor een mooie [kinder]tijd zelf ontvangen, laat dan hier je e-mailadres achter.

Wil je de nieuwsbrief niet meer ontvangen, schrijf je dan hier uit.