Brieven voor een mooie [kinder]tijd

"Ik had nooit verwacht dat ik mijn kinderen aan hun leeftijdsgenoten zou kwijtraken. Tot mijn ongenoegen zag ik dat mijn beide oudere dochters zich rond hun tienerjaren vooral op hun vriendinnen richtten; ze volgend hun voorbeeld, namen hun taalgebruik over en maakten zich hun waarden eigen. Het werd steeds moeilijker om ze in het gareel te houden. Alles wat ik deed om mijn wensen en verwachtingen over te brengen, maakte de situatie alleen maar erger. Het was alsof de ouderlijke invloed die mijn vrouw en ik als vanzelfsprekend hadden beschouwd, opeens in rook opging. Onze kinderen delen, tot daar aan toe, maar vervangen worden? ... "Maar het is toch de bedoeling dat we ze loslaten?" vragen veel ouders. "Onze kinderen moeten toch op eigen benen leren staan?" Zeker, maar alleen als onze taak erop zit en alleen als ze zichzelf kunnen zijn. Door zich te schikken naar de onvolwassen verwachtingen van de leeftijdgenotengroep groeien jongeren niet uit tot onafhankelijke, zichzelf respecterende volwassenen. De oriëntatie op leeftijdgenoten ondermijnt de gezonde ontwikkeling, doordat zij de natuurlijke lijnen van hechting en verantwoordelijkheid verzwakt. - Gordon Neufeld & Gabor Maté in Laat je kind niet los.

Hey Reader,

Een gesprek met een vriendin ging onlangs over onze kinderen en hoe we die zo lang mogelijk zo dicht mogelijk bij ons willen houden. Niet per se letterlijk. We bedoelden daarmee weg van schermen en invloed daardoor en liefst ook weg van te veel invloed van leeftijdsgenoten.

Ik weet dat dit raar kan overkomen als je dat leest want contact met leeftijdsgenoten wordt als heel belangrijk gezien in onze samenleving. Dat blijkt wel uit de meest gestelde vraag aan huisonderwijzers: hebben ze dan wel voldoende contact met leeftijdsgenoten?

Het grote probleem met die focus op leeftijdsgenoten is dat die vriendjes ook écht de focus worden. Ze worden het oriëntatiepunt voor kinderen. De vraag is dan of we willen dat onze kinderen naar elkaar gaan kijken om te zien hoe ze met elkaar moeten omgaan, welke waarden en normen er belangrijk zijn. Als ik kan kiezen, dan toch liever niet.

Maar als ik rond kijk, is dat wel wat er gebeurt: overdag zijn kinderen al constant bij andere kinderen. Ja, daar is een volwassene bij maar dat is er één voor 25 kinderen in de klas en vaak twee of drie per ik-weet-niet-hoeveel kinderen tijdens de pauzes. En ook na schooltijd zijn er nog heel wat hobby's waar kinderen opnieuw bij leeftijdsgenoten worden gezet. Hoeveel tijd blijft er nog over om dan als ouder je eigen normen en waarden over te brengen? Hoeveel échte tijd spendeer je nog samen? Hoeveel kansen krijgen kinderen nog om een ouder als oriëntatiepunt te zien?

Wat mij betreft veel te weinig. En niet alleen omdat er zoveel focus is op die leeftijdsgenoten, maar ook omdat er zoveel focus is op YouTubefilmpjes, TikTok en andere social media. Er is daar zoveel te vinden dat niet geschikt is voor kinderen en al helemaal niet zonder wat uitleg erbij. Dat is ook de reden dat de mijne er geen vrije toegang tot krijgen. En dat is ook hoe ik het uitleg: "Er is te veel dat daar op staat dat niet ok is voor kinderen of dat meer uitleg nodig heeft."

En ja, ik weet dat er moment gaat komen dat ik ze wat moet lossen. Maar zoals het zo mooi in het boek staat: liefst pas als ze weten wie ze zijn en dicht bij zichzelf kunnen blijven.

#dekleinedingen

De kleine dingen waar ik dankbaar voor was de afgelopen tijd:

prachtige bloemen in de tuin
overal vlinders
gesprekken met vriendinnen
in de tuin werken
in de zon ontbijten met de meisjes
yogalessen geven
ponywandeling met ons gezin
lekker eten
schrijven
...

🍪 Granolarepen

Heel gemakkelijk want je moet dat niet bakken. Een deel bewaar ik in de koelkast. Dat is wel echt nodig want anders worden ze te plat doordat de boter weer smelt. Het andere deel bewaar ik in de vriezer om later op te eten. Ik gebruik dit recept als basis, maar doe een paar aanpassingen:

De noten kan je vervangen door eender welke noot naar keuze.
De rozijnen vervang ik meestal door dadels.
De chocolade smelt ik eerst au bain-marie en lepel ik eronder.

Smakelijk!

📒 Good old Atomaschriftje

Al heel lang heb ik een bulletjournal waar ik elke week een soort van planning in maak. Dat combineerde ik met een heel systeem in Notion om alle andere lijstjes, notities en to do's te bewaren. Maar aangezien ik probeer om meer en meer terug offline te doen, wou ik dat anders.

Een bulletjournal is handig en leuk, maar als mijn blad vol is en mijn lijstje bv nog niet klaar is, dan staat er op de volgende bladzijde vaak al iets nieuws waardoor dat lijstje verdeeld wordt over twee of meerdere plaatsen in mijn journal. Niet handig vond ik.

Dus kocht ik een atomaschriftje. Ik koos voor een A5-exemplaar zodat het ook gemakkelijk in mijn tas past. En zorgde dat er ook tabbladen bij waren om de verdeling die ik in Notion heb ook in dat schriftje te kunnen doen.

Tot nu toe vind ik het superleuk en -handig want het ligt tijdens de dag gewoon op mijn kast dus kan ik het snel erbij nemen om iets te noteren of aan te duiden zonder elke keer ie gsm vast te nemen.

📖 Het lieve woorden doosje

Zoveel mooie prentenboekjes, dus nog heel veel tips die ik daarover kan geven. Dit is er ook ééntje die we onlangs leerden kennen door een vriendin en dan maar meteen op het verjaardagslijstje zetten.

Mocht er iemand trouwens een tip hebben voor een boek voor oudere kinderen (dat ze zelf kunnen lezen) dat ook echt een mooie boodschap heeft dan hoor ik het graag. Er zijn zoveel mooie en zachte prentenboeken, maar ik blijf serieus op m'n honger zitten nu de oudste dochter graag zelf boeken leest. Mocht je zo'n boek kennen, stuur me dan aub even een mailtje.

🌳 Ouder-kindwandeling

Ik organiseer graag activiteiten voor ouder en kind samen. Denk maar aan de yoga en nu dus ook wandelingen. Op dit moment staat er al één online: een jaarfeestwandeling voor kinderen vanaf 8 jaar met een ouder.

Het is een combinatie van wandelen, bosbaden en verbinden met elkaar met als doel je kind te ondersteunen in z'n groei en de band tussen ouder en kind te versterken.

Elke wandeling gaat door rond de periode van een Keltisch jaarfeest en zal ook een bepaald thema hebben. Voor de wandeling op 3 mei is het thema levenslust en liefde.

Hier vind je meer informatie en kan je je inschrijven.

Voor jongere kinderen zal er bij elke seizoenswissel een seizoenswandeling zijn. Daarover binnenkort meer.

Op mijn blog had ik het deze week over een fijn liedje uit de les ouder-kindyoga.

Wil je graag iets kwijt over dit onderwerp? Over iets anders uit deze nieuwsbrief? Of gewoon even babbelen? Dat kan door op beantwoorden te klikken, door hier iets achter te laten of door me een berichtje te sturen via Signal.

Ik ben Stephanie. Er zijn veel woorden die me zouden kunnen omschrijven en veel dingen die ik interessant vind. Hier alvast een poging in willekeurige volgorde: vrouw, mama, lief, vriendin, dochter, zus, huisonderwijzer, 6/2 emotionele manifestor, leergierig, spiritueel, ex-leerkracht, hooggevoelig, liefhebber van natuur, simpel leven ...

Een atypische ondernemer ben ik ook. Atypisch omdat ik vooral mijn goesting wil doen en niet constant van de daken wil staan roepen wat ik in mijn aanbod heb. Mijn missie is om je (terug) te verbinden met jezelf, je kind(eren), anderen en de natuur. Dat doe ik door met je de natuur in te trekken, ouder-kindyoga te geven en als huisonderwijscoach.

Wat in deze nieuwsbrief verschijnt is mijn eigen, pure mening. Ik verwijs regelmatig naar een product via een partnerlink. Die zorgt ervoor dat ik een kleine commissie krijg als je iets koopt. En mocht je een grote fan zijn van mijn nieuwsbrieven en je me daarvoor graag een "fooi" wil geven dan kan dat hier.

Stuur deze nieuwsbrief gerust door naar iemand die er ook iets aan kan hebben. En mocht jij zo iemand zijn en je wilt de Brieven voor een mooie [kinder]tijd zelf ontvangen, laat dan hier je e-mailadres achter.

Wil je de nieuwsbrief niet meer ontvangen, schrijf je dan hier uit.