Je kunt alleen ware voldoening halen uit iets wat je echt leuk vindt. Maak geld niet tot je doel. Doe in plaats daarvan dingen waar je dol op bent en doe ze zo goed dat mensen hun ogen niet van je af kunnen houden. - Maya Angelou Hey Reader, Dat laatste stukje van de quote moet je niet te letterlijk nemen in mijn geval want zo graag sta ik nu ook weer niet in de belangstelling. Het gaat voor mij eerder om dat eerste stukje. Zowat alles in mijn aanbod heeft geen vaste prijs. Enkel de yogalessen wel omdat ik daar ook zelf een kost heb om de zaal te huren. De rest is allemaal volgens het betaal-wat-je-wilt-principe. Heel bewust. Eerst en vooral omdat ik het zelf gigantisch moeilijk vind om te bepalen hoeveel ik nu moet vragen voor mijn activiteiten en diensten. Ik ben nog aan het leren om geld aan te nemen, te ontvangen dus laat staan dat ik ook een bedrag zou kunnen vragen. Ik wil dat er in alle eerlijkheid bijzeggen want het idee van de vrije gift is mede door die ongemakkelijkheid in mezelf ontstaan. Ik probeer geld te zien als een ruilmiddel, wat het in se ook is, dus als ik iets geef, mag ik daarvoor iets in ruil krijgen. Volgens wat ik deze week met de meisjes las, is dat ook de oorsprong van geld. Ze hadden me dat gevraagd, hoe geld ontstaan was. Vanuit ruilhandel dus waarbij het soms moeilijk was om te ruilen omdat iemand misschien niet het gevraagde ter beschikking had. Soit, dat is een ander verhaal. Ik wil dus wel geld ontvangen, maar ik wil het zien als een ruilmiddel: ik geeft iets en ik krijg daar iets voor terug. Of dat dan geld is of een dienst of product dat maakt me dan eigenlijk zelfs nog niet uit. Maar, en dat is de andere kant van het verhaal, het doel van mijn aanbod is niet om rijk te worden. Mijn doel is om anderen te ondersteunen in het vinden van en leven naar hun essentie. Ik wil je helpen om je te laten inzien dat er meer is dan wat de maatschappij laat uitschijnen. Dat je mag voelen wat er wel of niet klopt voor jou. Ik wil activiteiten organiseren die uitgaan van verbinding en samen leren en leven. Ik wil huisonderwijzers (in spe) ondersteunen als ze voelen dat ze ervoor willen gaan, maar nog onzeker zijn. Ik wil ouder en kind dichterbij elkaar brengen. Ik wil mensen bij elkaar brengen zodat er weer échte connectie ontstaat (en niet enkel online). Ik wil dat allemaal doen omdat ik dat wil. Omdat ik voel dat ik dat nu te proberen, te doen heb. Niet omdat ik daar rijk van wil worden. En ook niet enkel voor diegene die een goedgevulde portemonnee hebben en niet op een cent moeten kijken. Dat mag natuurlijk he. Maar geld mag geen belemmering vormen om bij mij terecht te kunnen. Dat zou ik verschrikkelijk vinden. Afgelopen week had ik het er met een paar mensen nog over, over die vrije giften. En toen zei één van hen: "Dat siert u want het wil zeggen dat jij écht wilt gaan voor het helpen en ondersteunen van mensen." Awel ja, dat klopt. Iemand anders zei eens dat je je moet afvragen of je dat wat je doet ook zou doen als je er geen geld mee zou verdienen. Awel ja, dan zou ik dit nog altijd graag (willen) doen. En als afsluiter: ik krijg ook vaak de reactie dat mensen het moeilijk vinden om in te schatten wat ze dan moeten geven met zo'n vrije gift. Dat het zo moeilijk is om dat aan te voelen. Ik antwoord altijd twee dingen: ik ben écht oprecht dankbaar voor elk bedrag dus bekijk vooral wat haalbaar en ok is voor jou. En je mag altijd een gemiddeld bedrag als richtlijn vragen, maar enkel als je je niet verplicht voelt hetzelfde te geven. 😉 #dekleinedingenRoyalty Free Music: Bensound.com License code: 25TRYUWLZDOWVWHM Een paar kleine dingen waar ik de afgelopen weken dankbaar voor was:
📚 Morgan, een liefde - Bas StemanHet kostte me even om in het boek te komen omdat het in het begin wat door elkaar loopt, maar eenmaal ik vertrokken was, liet het me niet meer los. Het verhaal gaat over een journalist die na een onverklaarbare angst het idee van een eerder leven als ziel een kans geeft. Boeiend onderwerp ook om eens wat verder over na te denken want het zou autobiografisch geïnspireerd zijn. 🍂 SchattenbakjeIk deelde het al meer dan één keer maar deel het nog eens: ons schattenbakje. Het is een glazen bakje waar elke natuurschat die mee binnen komt in gaat. Of verzamelt jouw kind geen takken, stenen en veren? 🙈 Op het einde van de maand steek ik de inhoud in een zakje, wandel ik naar het bos en geef ik alles terug aan de natuur. En dan kunnen ze weer opnieuw beginnen. Een schattenbakje kan ook een mand of doos zijn aan de deur. Of een kist in de tuin. Of ... Kijk wat je hebt en laat je kind de inhoud van z'n zakken daarin deponeren. 🍌 Restjes fruit opwerken4 bruine bananen lagen er hier vorige week in de fruitschaal. Ik vries die meestal in om in een smoothie te gooien, maar nu wou ik eens iets anders. Eén banaan gebruikte ik om chiapudding mee te maken. Goed als dessertje en ontbijt. 2 bananen gebruikte ik om deze chocolademuffins mee te maken. Die vielen, net zoals die chiapudding, ook in de smaak bij de meisjes. De vierde banaan vroor ik alsnog in. In de ijskast lagen ook nog wat platte aardbeien. Ook die vries ik meestal in, maar in combinatie met wat rabarber maakte ik er deze keer wat compote mee. Dan hadden we van die appels die hun beste tijd helaas gehad hadden. Ik maakte daar zelf appelmoes mee. Ook die viel in de smaak bij de meisjes en ik wist zelf niet dat het zo eenvoudig was om te maken. Het is letterlijk alleen in blokjes snijden, een beetje laten sudderen in een bodempje water met wat kaneel en mixen. Poepsimpel dus. En als laatste maakte ik een sapje van een restje ananas waar blijkbaar niet meer van gegeten werd. In combinatie met komkommer, die we nu in overvloed hebben, werd het een lekker verfrissend sapje. Ik word daar dus echt gelukkig van, van het wegwerken van restjes (fruit) naar iets nuttig en vooral ook lekker. 👩👧 Extra tip: Ouder-kindwandelingOp 7 september organiseer ik voor de eerste keer een ouder-kindwandeling. Dat is idee is ontstaan uit mijn natuurgroepje voor huisonderwijskindjes. De wandeling is dus een combinatie van wandelen en verbindende activiteitjes. Die van september heeft als thema zintuigen. Heb jij wel zin om mee te komen doen? Check hier alle informatie en schrijf je in. Op mijn blog had ik het deze week over niks. 🙈 Wil je graag iets kwijt over dit onderwerp? Over iets anders uit deze nieuwsbrief? Of gewoon even babbelen? Dat kan door op beantwoorden te klikken, door hier iets achter te laten of door me een berichtje te sturen via Signal. Ik ben Stephanie. Er zijn veel woorden die me zouden kunnen omschrijven en veel dingen die ik interessant vind. Hier alvast een poging in willekeurige volgorde: vrouw, mama, lief, vriendin, dochter, zus, huisonderwijzer, 6/2 emotionele manifestor, leergierig, spiritueel, ex-leerkracht, hooggevoelig, liefhebber van natuur, simpel leven ... Een atypische ondernemer ben ik ook. Atypisch omdat ik vooral mijn goesting wil doen en niet constant van de daken wil staan roepen wat ik in mijn aanbod heb. Mijn missie is om anderen te ondersteunen in hun eigen huisonderwijsverhaal en om te tonen dat er ook een weg is weg van de ratrace. Dat doe ik o.a. door mijn memberships, workshops en coachingsbabbels. Wat in deze nieuwsbrief verschijnt is mijn eigen, pure mening. Ik verwijs regelmatig naar een product via een partnerlink. Die zorgt ervoor dat ik een kleine commissie krijg als je iets koopt. Stuur deze nieuwsbrief gerust door naar iemand die er ook iets aan kan hebben. En mocht jij zo iemand zijn en je wilt de Brieven voor een mooie [kinder]tijd zelf ontvangen, laat dan hier je e-mailadres achter. Wil je de nieuwsbrief niet meer ontvangen, schrijf je dan hier uit. |
Ik bied ondersteuning aan huisonderwijzers. Hieronder vind je een voorbeeld terug van mijn betalende nieuwsbrief "Ons huisonderwijs". Je vindt ook de laatste gratis nieuwsbrief "Brieven voor een mooie [kinder]tijd" terug. Daarop kan je je abonneren door hieronder je e-mailadres achter te laten. Wil je de betalende nieuwsbrief ontvangen? Kijk dan even onder het tabblad links.
Nee is ook een antwoord. Hey Reader, Maar voor mij duidelijk niet. Wel als iemand het mij als antwoord geeft hoor. Maar niet om zelf te geven. Daar kwam ik vorige week achter toen ik een vraag kreeg en ik eigenlijk een nee volde, maar op zoek ging naar "een echte reden". Een logistieke reden omdat ik bv. al een afspraak had. Want dat is wat ik doe als ik een nee voel: hopen op een andere reden waarom ik het niet kan doen. Dikke onzin, ik weet het. Maar blijkbaar is er mij ooit vaak gezegd dat...
Teaching is not the same as learning. Hey Reader, En ik vind die echt beter klinken dan de Nederlandse vertaling: aanleren is niet hetzelfde als leren. Of lesgeven is niet hetzelfde als leren. In de kern is het verschil de motivatie met als resultaat hoe lang iets zal blijven hangen. Hoe duurzaam het leerresultaat is dus. Kijk, we hebben allemaal dingen geleerd op school waar we niks mee zijn. Ik weet dat ik ooit iets heb geleerd over de cosinus en de tangens omdat die woorden mij heel vaag...
There are no quick fixes. If we want our lives to change, we have to do the work. - Scott Stabile Hey Reader, Afgelopen week deed ik een coaching. Als coach bedoel ik, niet als coachee. Ik voelde hoe ik mezelf een aantal keer moest tegenhouden om geen ideeën te delen, om niet naar oplossingen te vragen, om niet naar een concreet plan over te schakelen. Het was namelijk nog maar sessie twee en concrete stappenplannen en ideeën zijn helemaal nog niet aan de orde. Maar het is wel typerend voor...